Zormuş kendi ayakları üzerinde durmayı öğrenmek...
Öyle aile yanındaki gibi olmuyormuş.En zoru da acılarını, sıkıntılarını, fikir sancılarını anlayacak biri yanında olmadan öğrenmekmiş hayatı.
Evden çıkan bir daha eve dönemiyormuş bunu da anladım artık.Her geçen yılın seni, evinden bir parça daha kopardığını düşündükçe gözyaşlarına engel olunamıyormuş.Her gidenin arkasından hiç olmadığın kadar sulu gözlü yapıyormuş hayat, insanı.Biliyorsun artık çünkü giden tam anlamıyla gelemiyor bir daha...
Her kuşun yuvadan uçma vakti gelecekmiş bir gün.O vakit gelmeden anlamak lazım kıymetlerini yuvadakilerin.
http://fizy.com/#s/1lseiv
yuvadan uçtuğun için mi mutsuzsun yoksa yuvadakilerin kıymetini anlayamadığın için mi? birincisi ise mesela ben gayet mutluyum çünkü yuvanın dışında da bana sahip çıkcak bir hayat arkadaşına sahibim ya sen?..
YanıtlaSilTam olarak ikisi de değil ya da ikisi birden.Yuvadan uçmak iyiymiş de kıymetlerini bilerek uçmak daha iyi olurdu.İnsan yıllar geçtikçe daha bi fazla özlüyormuş ama elden gelen bir şey yok hayatımızın geri kalanı arkadaşımıza kalmış.Kıymetimizi bilen biridir inşAllah o da
YanıtlaSil