Zormuş kendi ayakları üzerinde durmayı öğrenmek...
Öyle aile yanındaki gibi olmuyormuş.En zoru da acılarını, sıkıntılarını, fikir sancılarını anlayacak biri yanında olmadan öğrenmekmiş hayatı.
Evden çıkan bir daha eve dönemiyormuş bunu da anladım artık.Her geçen yılın seni, evinden bir parça daha kopardığını düşündükçe gözyaşlarına engel olunamıyormuş.Her gidenin arkasından hiç olmadığın kadar sulu gözlü yapıyormuş hayat, insanı.Biliyorsun artık çünkü giden tam anlamıyla gelemiyor bir daha...
Her kuşun yuvadan uçma vakti gelecekmiş bir gün.O vakit gelmeden anlamak lazım kıymetlerini yuvadakilerin.
http://fizy.com/#s/1lseiv
