Anlaşılamamak

Anlaşılamadığımı düşünüyorum çoğu zaman.
Sinirli bi' insan mıyım evet maalesef.Ama yenmek için uğraşmıyor muyum? Kimsenin ummadığı kadar... Ama sanırım yeterli gelmiyor bu insanlara. 
Herkesi anlamaya çalışıyorum fakat ani çıkışlara sahibim.İnsan kendine objektif bakamaz bilirsiniz, ama bu yönden objektif olduğumu düşünüyorum.Özeleştirimi yapabiliyorum.Hee derseniz sonuç ne, sonuçlar yavaş yavaş  kendini belli ediyor.Hümeyra zamanla öğrendi, öğrenecek de kendini aşmayı ama karakter olarak tamamen değişmemi de beklememeli kimse. 
Tek istediğim çok az daha anlayış başka bir şey değil, çok az...

Dersten Kaçmanın Verdiği Suçluluk

Sürekli dersten kaçan bir öğrenci değilimdir ama arada yaptığım kaçamaklar hep suçluluk hissi vermiştir bana.Nedenini bilmiyorum ama istiyorum ki bir dersimden de vicdan yapmadan kaçayım sadece bir derscik çok şey mi istiyorum? :)

Eksik...

Bir aralar vardı bir blogum ama bir nokta bile yazmamıştım. Bu blogu açmamın sebebi aslında Hümeyra'nın da insancıl yanının olduğunu ya da şöyle mi demeliyim duygusal yanının olduğunu gösterebilmek.
Aslına bakarsanız yazdıklarımı paylaşmayı pek sevmem.Nedenini bilmemekle beraber; duygularımı dökmeyi becerememek ve aynı zamanda beğenilmemek korkuları diye düşünüyorum. Zaten yazdığım her yazıda mutlaka İstanbul oluyor, olacaktır da.Şimdilik tanışma faslı için bu kadar yeter diye düşünüyorum.
 Hayırlar feth ola.. Şerler def ola.. Alınlar ak ola.. Gönüller pak ola.. Aşk ola... Daim ola... Kaim ola.